To słowo dopiero zaczyna pojawiać się w kontekście edukacji kulturalnej, ale my mamy swój osobisty udział w jego promocji. Słowo to bowiem pojawia się już w naszym przewodniku https://www.kulturaodkolyski.pl/przewodnik
Tym razem chcemy odsłonić kilka kart więcej tak, aby przybliżyć Wam to cudowne zjawisko, które użyte przez umiejętnego gracza, umożliwia kompetentne zarządzanie treściami kultury!
Olga Hilger
Nie, nie zaczniemy od definicji. Transmedialność to zabieg, który daje możliwość zastosowania wielu kanałów, które rozpowszechniają mikrokomunikaty – elementy większej całości. Dobrze, zaczęliśmy od definicji, ale na niej nie poprzestaniemy. Oto krótka instrukcja tworzenia transmedialnej narracji w kulturze:
- Czego nam potrzeba? Na początek: temat. Niech będzie coś z przeszłości np. jakaś treść kultury z PRLu.
- Szukamy wydarzenia stacjonarnego w realu: niech będzie strajk.
- Szukamy środków medialnych poza realem.
Strajk, który służy opowiedzeniu pewnej historii. Organizujemy więc strajk, dajmy na to pracowników lub mieszkańców okolic Waszej placówki. Warto byłoby wykorzystać formę plakatu. Być może będzie to wezwanie do przyłączenia się. Może towarzyszy temu koncert? Marsz? A może wystawa? Czy nawoływanie do strajku można usłyszeć w radiu? Jeśli nie, na pewno można zachęcić lud do nagrywania własnych filmików na TikToku albo pisania własnej odezwy. Może spiszą postulaty? Czy nagraliście już przemowy przywódców strajku i opublikowaliście na YouTube’ie? Na pewno macie hashtag #notostrajk. Będą warsztaty? Sprzedajecie koszulki? Może powstał mural? Możecie więc odtworzyć jakieś wydarzenie albo stworzyć nowe inspirowane jakimś elementem symbolu “strajku”.
Bez względu na to, jaką formę wybierzecie – transmedialność daje szanse na pełnię doświadczenia kulturalnego, które przez nas rozumiane jest jako rodzaj uczestnictwa.
Oczywiście nie musi być to strajk. Możemy np. zorganizować wystawę szlachetnych kamieni. Ponieważ kamienie jako takie interesują tylko wybranych, potrzebujemy bohatera do naszej narracji. Przydałby się okoliczny rzemieślnik, nieżyjący kolekcjoner, odkrywca, badacz geolog itp. Kiedy mamy już bohatera, nadajemy narrację. Możemy zorganizować spacer śladami postaci, grę terenową lub po prostu wystawę jako event stacjonarny. Wokół niego możemy zorganizować np. grę w internecie, quiz dotyczący kamieni, konkurs dotyczący bohatera lub wiedzy na temat kamieni, który swój finał będzie miał w naszej instytucji.
Możemy pokusić się o sprzedaż gadżetów, rozklejanie tajemniczych wlepek z obrazkiem kamieni w okolicy. Możemy urządzić wykopaliska lub nagrać filmiki pokazujące odkrycie kamieni. A może wystarczy podcast?
Możliwości jest naprawdę wiele, a wiele platform internetowych daje multum możliwości rozczłonkowania tematu na adekwatne do funkcjonalności treści.
