Czym jest dostępność instytucji kultury dla rodzin z małymi dziećmi? Mamy własną definicję. Nie jest ona zależna od ustaw ani samorządowych programów. Być może nie jest też poprawna politycznie. Ale jest oparta na wzorach najlepszych teoretyków kultury na świecie. Wypływa z połączenia wielu różnych ruchów i postaw. Dostępność zaczyna się tam, gdzie widzimy cechy wspólne, a potem definiujemy bariery w doświadczaniu.

Przewodnik autorstwa Olgi Hilger, który państwu prezentujemy nie jest jedną z wielu publikacji, które pojawiają się co i rusz w świecie, gdzie kultura i edukacja kulturalna stały się modne. Wreszcie? To zależy. Ponieważ kultura jest branżą, prężnie się rozwija. Jednak również z tego samego powodu, jako popularna przestrzeń, eksploatowana jest przez różne środowiska. Nasza publikacja to właściwie efekt lat pracy i badań autorki. To wynik zgłębienia podstaw wiedzy o akwizycji kulturalnej dzieci, wiedzy o neurodydaktyce, obserwacji środowiska edukacji kulturalnej oraz dogłębnej analizy działań i ruchów dotyczących kultury w prężnie działających środowiskach akademickich na świecie.

Jaki jest efekt? Zebraliśmy dla Was wizję, z którą można się nie zgadzać. Która może komuś nie odpowiadać i której mogą nie akceptować. Jednak jest to wizja spójna, namacalna, realna i dająca nadzieję. To wizja, którą łatwo wprowadzić w życie. Zakładamy, że infrastruktura to kwestia umowna. Zakładamy, że w Polsce nie brakuje genialnych instytucji kultury, których nie stać na remont, nowe technologie, zatrudnienie wielu pracowników, sprzęt do streamingu itd. itp.

Nie prezentujemy nowości w sensie narzędzi rewolucji. Prezentujemy innowacyjne strategie, a innowacja oznacza zmianę elementów w już zastałym, istniejącym systemie.

Ośmielamy się stawiać tezę, że to, co na pierwszy rzut oka wydaje się dobre i słuszne, może być pułapką. Nie negujemy edukacji kulturalnej i animacji kulturalnej jako takich, ale zwracamy uwagę na potrzebę umiaru. Trwa cudowny czas na działania kulturalne, szczególnie dla rodzin z małymi dziećmi, jednak istnieje też ryzyko zrobienia z bogactwa kulturowego przetworzonej papki kulturopodobnej. Przygotowane wcześniej z taką pieczołowitością programy edukacji kulturalnej, oprowadzanie kuratorskie, warsztaty, eventy dedykowane, wystawy dla rodzin… To droga, która wymaga ogromnego wyczucia, wrażliwości i… wiedzy. Wiedzy spoza środowiska. To właśnie wiedza zaczerpnięta w innych dziedzin pozwala zbadać wpływ konkretnych narzędzi i strategii na rozwój kulturalny dzieci i młodzieży.

Samo obycie z placówkami, wizyty w nich i nauka korzystania z takich przybytków jest niezwykle wartościowa. Jednak kultura to dużo więcej niż styl życia. Misją instytucji kultury jest przekazanie dziedzictwa i podtrzymanie poczucia continuum. Podpowiadamy, jak łączyć te wszystkie wątki w harmonijny sposób!

Zobacz stare-nowe narzędzia i poznaj nasz punkt widzenia! Przewodnik jest bezpłatny do pobrania tutaj: www.kulturaodkolyski.pl/przewodnik